بسم الله
در توقیع شریف امام عصر علیه‌السلام که صفات نواب ایشان بیان شده، یکی از این صفات «صائنا لنفسه» و دیگری «مخالفا لهواه» است. صیانت از نفس و مخالفت با هوای نفسی که نایب و حجت امام عصر باید داشته باشد بسیار فراتر از این است که مثلا لقمه‌ی حرام نخورد یا به نامحرم نگاه نکند!
رفتار بسیار بزرگوارانه‌ی دیروز حضرت آقا را تنها در کنار سخنان در سفر یزد و کرمان بگذارید! اگر آقا - مثل خیلی‌ها - بر نفس‌شان کنترل نداشتند و خلاف هوای‌شان عمل نمی‌کردند دیروز می‌توانستند با پنج دقیقه صحبت و کنار کشیدن خود و دو سه انتقاد - گرچه به حق - دودمان دولت را به باد دهند. کاری که شاید ما «دل»مان می‌خواست. اما یکی از فرق‌های ما با نائب امام زمان همین است که معیار رفتار او حق است و خیلی وقت‌ها معیار ما دل‌مان است. معیاری که با نیابت از امام عصر سازگاری ندارد!
این‌طور نیست که همیشه و همه‌جا، رفتارهای «ولی» خوشایند نفس ما باشد. او گاهی آب‌رویش را با خدا معامله می‌کند.
پ.ن. نمی‌دانم برخی از آقایان، دیروز جدا از خوش‌حالی از موضع آقا کمی هم احساس شرمندگی کردند یا خیر.
درباره این سایت